![]() |
Putus Sudah kasih Sayang...... ;( |
![]() |
Putus kasut daaa......maaf ye |
![]() |
Cedihnya hatiku...jangan diputuskan kasih sayang kita berdua..... kitakan sedara...... |
Simpul jerami pegang berasap,
Layur pelam pelam yang tua;
Muncul Ummi gelanggang pun siap,
Ku hulur salam salam dan doa.
Pohon cemara berdaun jarang,
Pohon terkopek kulit berpisah,
Balam hinggap lama menunggu;
Mohon bicara pantun ku karang,
Mohon berlapik sedikit kisah,
Bersulam rangkap bersama lagu.
Kurus merbah putih berbayang,
Dibela lawa murai dan undan;
PUTUS SUDAH KASIH SAYANG,
PUTUS SUDAH KASIH SAYANG,
Pabila nyawa bercerai badan.
Bujur labuh nipisnya kaftan,
Tongkah di kedai terlebih kain;
Sekujur tubuh berlapis kafan,
Masihkah sampai kasih bermain.
Lelah merpati berpaut selasih,
Selasih hangus setengah bulan;
Telah hati bertaut kasih,
Kasih putus di tengah jalan.
Tangkai selasih tangkainya mati,
Mulus selasih batang bergoyang;
Sampai kasih sampainya hati,
Putus kasih hilanglah sayang.
Cerpa barang dibalut sirih,
Kasa menutup loyang dan tepak;
Mengapa sekarang disebut kasih,
Dimasa hidup bayang tak nampak.
Dimasa hidup bayang tak nampak.
Pada dahan keluang bergantung,
Cenderawasih pula berutus,
Tiada belahan meruang jantung;
Suara kasih pun mula pupus.
Cindai diberus masihkan perang,
Bengkung Pak Roslan mari dikirai;
Seandai putus kasih dan sayang,
Bertanggung amalan jadi perisai.
Cenderawasih pula berutus,
Tiada belahan meruang jantung;
Suara kasih pun mula pupus.
Cindai diberus masihkan perang,
Bengkung Pak Roslan mari dikirai;
Seandai putus kasih dan sayang,
Bertanggung amalan jadi perisai.
Malam cerah bumi pun basah,
Putih arus serata pengkalan;
Alam barzah menjadi pemisah,
Kasih putus harta tinggalkan.
Kasih putus harta tinggalkan.
Kudup hangus tiada haruman,
Gugur selasih bunga berbirat;
Gugur selasih bunga berbirat;
Hidup harus ada pedoman,
Subur kasih dunia dan akhirat.
Subur kasih dunia dan akhirat.
Selasih seribu mulus di tangan,
Selasih basah bergenang-genang;
Selasih basah bergenang-genang;
Kasih ibu berputus jangan,
Kasih ayah dikenang-kenang.
Kenapa sirih pupus yang rendah,
Sayang batangnya kuat sebulan;
Kasih ayah dikenang-kenang.
Kenapa sirih pupus yang rendah,
Sayang batangnya kuat sebulan;
Kenapa kasih berputus sudah,
Sayang hanya dibuat mainan.
Sayang hanya dibuat mainan.
Kabus rendah masih melayang,
Debu dibasuh sejengkal arang,
Pohon basah menjadi sejuk;
Debu dibasuh sejengkal arang,
Pohon basah menjadi sejuk;
Putus sudah kasih dan sayang,
Ibu yang jauh ditinggal seorang,
Namun susah tidak ditunjuk.
Ibu yang jauh ditinggal seorang,
Namun susah tidak ditunjuk.
Merah jambangan kuntumlah puan,
Kebaya tenun bauan setanggi;
Dimarah jangan senyumlah tuan,
Saya berpantun gurauan pagi.
Tupai di pohon memanjat pangkal,
Sekejap makan sekejaplah tidur;
Andai pantun cacat dan janggal,
Harap maafkan haraplah tegur.
Rusa lelah mati di gua,
Mungkin di rimba terpijak alu;
InsyaAllah pasti bersua,
Izinkan hamba menjejak dulu.
Tupai di pohon memanjat pangkal,
Sekejap makan sekejaplah tidur;
Andai pantun cacat dan janggal,
Harap maafkan haraplah tegur.
Rusa lelah mati di gua,
Mungkin di rimba terpijak alu;
InsyaAllah pasti bersua,
Izinkan hamba menjejak dulu.
Sekian buat kali ini, diharap tuan puan sahabat-sahabat pemantun yang Ummi hormati semua gembira dan sudi berpantun, tanpa pantun anda siapalah Ummi....sampai jumpa lagi di lain lembaran, insyaAllah pastikan bersua jua....
Salam manis salam sayang....dari Ummi, terimakasih atas pantun-pantun anda yang indah-indah..... =D
Kalam berpena...
Ummi’Ain